Thursday, June 30, 2016

مسیحیان بشارتی با تلگرام جوانان را مسیحی می‌کنند!



پس از آنکه علی خامنه‌ای درخصوص ولنگاری فرهنگی صحبت کرد از سوی مقامات امنیتی و حوزوی حملات گسترده‌ای علیه شبکه‌های اجتماعی صورت گرفته است.

به گزارش«محبت‌نیوز» فعالیت بشارتی مسیحیان فارسی زبان در تلگرام، بعضی سایت‌های محافظه‌کار را نگران کرده است.

برخی سایت های خبری مذهبی شیعه که هدفی جز تخریب چهره مسیحیت در ایران را ندارند در این باره ادعا کرده ا ند؛ «مسیحیت تبشیری در مسیر تبلیغ مسیحیت در ایران و نیز ایجاد اسلام هراسی و اسلام ستیزی از تمامی ابزارهای موجود و به روز بهره برداری می نماید.»

 این سایت های وابسته به حکومت که مسئولان آن از بودجه وزارت اطلاعات تامین می شوند، در این باره نوشته اند ؛ “سران مسیحیان تبشیری از حضور مردم در تلگرام استفاده می‌کنند و با ایجاد کانال ها و گروههای تلگرامی و ارتباط برقرار کردن با جوانان و استفاده از حربه های تبلیغی جوانان را مسیحی می‌کنند.”

در ادامه این گزارش آمده؛  “این مساله لزوم توجه مبلغین و مسئولین علمی و دینی را به این فضاها روشن ساخته و جنبشی همگانی را برای مقابله با این حرکت‌ها می طلبد.”

از هفته گذشته پس از آنکه علی خامنه‌ای درخصوص ولنگاری فرهنگی صحبت کرد از سوی مقامات امنیتی و حوزوی حملات گسترده‌ای علیه شبکه‌های اجتماعی صورت گرفته است که به نظر می‌رسد نوبت به شبکه‌های اجتماعی و کانال‌های مسیحیان فارسی زبان رسیده است.

سایت‌های محافظه کار بر اساس یک ویدیو عمده فعالیت استراتژیک شبکه های «جم‌» تی‌وی را ترویج مسیحیت و کلیسا سازی در داخل ایران دانستند.


به گزارش«محبت نیوز» به تازگی ویدیویی کوتاه در سایت‌های محافظه‌کار که از آن به عنوان ویدیوی لو رفته از گفتگوی عوامل شبکه جم تی وی با یک کشیش مسیحی یاد می کنند، منتشر شده که در آن تعدادی از ایرانیان که به گفته خودشان مسیحی شده‌اند از جمله «محمد. ک» مدیر دفتر مالزی شبکه «جم» (GEM) تی‌وی اظهاراتی را در خصوص فعالیت این شبکه تلویزیونی داشته اند.
گرچه در این ویدیوی چهار دقیقه‌ای به علت کات شدن بخش‌های زیادی از صحبت‌ افراد چندان مفاهیم و منظور آنان مشخص نیست، اما در نهایت مورد استناد این سایت‌ها قرار گرفته و نوشتند که رسانه‌های غربی و رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور برای «ترویج فساد» و «تغییر باور دینی» و از همه مهمتر برای «مسیحی کردن مردم ایران» تلاش می‌کنند.
این سایت حکومتی این ویدیو و سخنان گفته شده در آن را به مثابه اهداف استراتژیک گروه شبکه های جم با اهداف مسیحی سازی ایران ، از آن یاد کردند.
البته شبکه «جم» از جمله رسانه‌هایی است که به واسطه نمایش سریال‌های خانوادگی و پربیننده ترکی با دوبله فارسی محبوبیت زیادی در بین توده مردم ایران دارد، همین موضوع نیز باعث شده که تبلیغات زیادی از شرکت‌های تجاری داخل ایران جذب کند. اینگونه به نظر می‌رسد موفقیت مجموعه کانالهای GEM در بحث درآمد حاصل از تبلیغات به صدا و سیمای جمهوری اسلامی نیز ضرر زیادی رسانده و می توان حدس زد علت اساسی این حملات برگرفته از این موضوع باشد.
همچنین تعداد زیادی از بازیگران و هنرمندان ایرانی نیز به علت شرایط مساعدتر شغلی که این کانال ماهواره ای فراهم نموده در ماه‌های اخیر جذب این تلویزیون پر مخاطب شده‌اند که خبرهای زیادی در این باره منتشر شده است.
تخریب مسیحیت از سوی جمهوری اسلامی با توسل به محتوای یک شبکه ماهواره ای!


این اولین باری نیست که وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در فضای مجازی دست به تخریب مسیحیت و خادمین کلیسا میزند.
سایت‌های وابسته به سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی با توجه به انتشار یک فایل ویدئویی از فردی به نام محمد کریمیان مسول دفتر مالزی شبکه جم تی وی معرفی میشود اظهاراتی را مبنی بر راه اندازی کلیساهای خانگی از طریق شبکه تلوزیونی جم میدارد،همسرش محمد کریمیان  ادعا میکند که شش ماه است به مسیح ایمان آورده اند و تمام مراحل ایمان مسیحی و خدمت شبانی را به سرعت پیش رفته اند!
از آنجایی که مجموعه شبکه های تلوزیونی جم از سمت جمهوری اسلامی به دلیل محتوای برنامه هایی که پخش میشود همواره مورد حمله به ترویج فساد میباشد،این  ویدئو نیز حمله های وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی به مسیحیت در قالب ترویج فساد میباشد.
این اولین باری نیست که وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در فضای مجازی دست به تخریب مسیحیت و خادمین کلیسا میزند،وزارت اطلاعات با راه اندازی پیج های فیسبوکی همواره به خادمین کلیسایی حمله ور میشود و در این ویدئو ادبیات به کار برده شده در آن پیج های فیسبوکی به چشم میخورد البته ناگفته نماند بسیاری از کشیش های فارسی زبان نیز در دام این پیج های فیسبوکی گرفتار شدند.

Wednesday, June 29, 2016

بازگشت مریم نقاش زرگران به زندان اوین




روز دوشنبه هفتم خردادماه، مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی، در پی عدم تمدید مرخصی به زندان اوین بازگشت.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، دادستانی تهران با تمدید مرخصی درمانی مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی که از تاریخ ۱۷ خردادماه به مرخصی اعزام شده بود، مخالفت به عمل آورد و این نوکیش مسیحی علی‌رغم عدم تکمیل دوره درمان، لحظاتی پیش خود را به زندان اوین معرفی کرد.

این درحالی است که وی از بیماری نارسایی قلبی رنج می برد و نیازمند رسیدگی پزشکی در خارج از زندان می‌باشد.

یک منبع نزدیک به خانواده زرگران در مصاحبه با فعالان حقوق بشر گفت: مریم پس از مرخصی با این‌که به تمامی خواسته هایش نرسیده بود با درخواست خانواده و دوستانش اعتصاب غذایش را شکست. او هم‌چنین تهدید کرده در زندان اگر به خواسته هایش رسیدگی نشود سه روز بعد از عید فطر دوباره دست به اعتصاب غذای نامحدود خواهد زد.لازم به ذکر است شرایط نامناسب زندان و فشارهای وارد بر وی این بیماری را تشدید کرده است.

مریم نقاش زرگران،  ۳۵ ساله، در اوایل زمستان سال ۱۳۹۱ به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» توسط نیروی انتظامی احضار و به مدت سه روز در بازداشت موقت در بازداشتگاه پلیس امنیت مستقر در خیابان وزراء نگهداری می‌شود. هم‌زمان با بازداشت وی نیروهای امنیتی به منزل وی یورش برده و بعد از تفتیش منزل، وسایل شخصی و کتاب‌های مربوط به دین مسیحیت را ضبط می‌کنند. وی پس از انتقال به زندان اوین به مدت ۱۹ روز مورد بازجویی قرار می‌گیرد و سپس با تودیع وثیقه آزاد می‌شود.

خانم نقاش زرگران در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «اجتماع و تبانی» به چهار سال حبس تعزیری محکوم و حکم صادره عیناً توسط دادگاه تجدیدنظر تائید می‌شود. وی از تاریخ ۲۴ تیرماه سال ۹۲ در بند نسوان زندان اوین در حال سپری کردن حکم می‌باشد.

بازداشت گروهی از مسیحیان در کرج





حاضرین در جلسه را متهم به برگزاری جلسه فسق و فجور به علت خواندن سرود های پرستشی مسیحی در شب قدر و هتک حرمت به ماه رمضان کرده اند.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از خبرگزاری صدای مسیحیان، روز جمعه چهار تیر ماه ۱۳۹۵، نیروهای لباس شخصی با یورش  به منزل آقای سعید ترابی از خادمین کلیسای کرج حاضرین در جلسه را بازداشت و به محل نامعلومی منتقل کرده اند.

بر اساس این گزارش، علاوه بر آقای ترابی  و همسر ایشان (لیلا ترابی )،خانم‌ها نسترن غیاثی،شهین شهابی و همچنین آقای وحید ترابی و همسر وی خانم زینت هادیفر را به محل نامعلومی منتقل کردند.

به گفته یکی از نزدیکان آقای ترابی، مامورین لباس شخصی با توهین و فحاشی حاضرین در جلسه را متهم به برگزاری جلسه فسق و فجور در شب قدر و هتک حرمت به ماه رمضان کرده اند! (به علت خواندن سرود های پرستشی) و پس از بازرسی منزل مسکونی آقای ترابی کامپیوتر و تمام کتب و مقالات مسیحی وی ،گیتار و حتی تبلت فرزندش را با خود برده اند.

لازم به ذکر است در  مهر ماه و دی ماه سال گذشته آقای ترابی دو مرتبه به ستاد خبری وزارت اطلاعات در شهر کرج جهت توضیح به به سوالات آنها احضار شده بود.

سریال اعتراض ها به وضعیت مبهم محمدعلی طاهری / بی توجهی مقامات قضایی





شاگردان بنیانگذار دو طب مکمل «فرادرمانی» و «سایمنتولوژی» اقدام به برگزاری تجمع های هفتگی در اعتراض به وضعیت نامشخص معلم زندانی خود و استمرار رفتارهای غیرقانونی دستگاه قضایی با این اندیشمند ایرانی نموده اند.

به گزارش سایت «نجات با حلقه»، به نقل از کمپین تبرئه و آزادی محمدعلی طاهری، دامنه این اعتراض ها که هر هفته روز یکشنبه و در مقابل دانشگاه های شهر های مختلف ایران برگزار می شود، به شهرهای مختلف اروپا و امریکا هم کشید و در هفته های گذشته بیش از ۱۰ شهر در اروپا و کانادا و امریکا، صحنه اعتراضات مدنی به ادامه حبس ناعادلانه محمدعلی طاهری بود.

شایان ذکر است، از بازداشت موقت غیرموجه بنیانگذار عرفان حلقه، در بند دو الف زندان اوین، قریب به ۵ ماه گذشته است. حکم حبس پنج ساله این زندانی عقیدتی در تاریخ ۱۸ بهمن ۹۴ به پایان رسیده، اما او علی رغم اتمام دوره محکومیتش، در روالی غیرقانونی، همچنان در زندان به سر می برد.

مقامات قضایی بدون هیچ توجیه قانونی، مدام قرار بازداشت موقت بنیانگذار عرفان حلقه را تمدید می کنند. بازپرس پرونده(حسینی)، عدم پرداخت جریمه ۹۰۶ میلیون تومانی این اندیشمند را دلیل ادامه بازداشت او خوانده بود اما با وجود پرداخت این جریمه، توسط ۷۰۰۰ نفر از شاگردان محمدعلی طاهری، ابوالقاسم صلواتی دستور تمدید بازداشت موقت محمدعلی طاهری را صادر کرد. او پس از صدور این دستور گفت از پرداخت جریمه رد مال محمدعلی طاهری اطلاع نداشته است!

جالب آنجاست که پرونده محمدعلی طاهری در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست ماشاالله احمدزاده در حال رسیدگی است و دیوان عالی کشور نیز، پس از نقض حکم اعدام، این شعبه را برای تکمیل پرونده (بخوانید پرونده سازی)، ذی صلاح دانسته است، اما در رویه ای غیرمعمول، دستور تمدید قرار بازداشت موقت این متفکر ایرانی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب، به ریاست ابوالقاسم صلواتی، صادر می شود!

البته این دست رفتارهای غیرقانونی و خارج از روال قضایی، در پرونده اندیشمندان این مرز و بوم کم مشاهده نشده و بی شک، آخرین بار هم نخواهد بود.

دوست داران محمدعلی طاهری اما خواستار پایان این بی عدالتی هستند و اعلام کرده اند تا زمان آزادی این دانشمند، به تجمع های اعتراضی هفتگی خود ادامه خواهند داد.

عیادت شاگردان محمدعلی طاهری از محمد نوری زاد





امروز دوشنبه هفتم تیر ۹۵،  جمعی از شاگردان محمدعلی طاهری به عیادت محمد نوری زاد، در بیمارستان آتیه رفتند.

به گزارش سایت «نجات با حلقه»، این روزنامه نگار و فعال حقوق بشر، که سه روز است به علت عفونت شدید ریه در بیمارستان بستری شده، با علائم تب و لرز و سرفه های شدید مشکوک به ابتلا به بیماری سل است.

گفته میشود قرار است فردا با نمونه برداری از ریه، نوع بیماری او مشخص شود.

بر اساس گزارش ها، محمد نوری زاد در جمع شاگردان محمدعلی طاهری گفته است: « بسیجی های واقعی شاگردان آقای طاهری هستند که بخاطر جملات این مرد بزرگ جان و مال خود را تقدیم کرده اند بدون اینکه تقاضایی از آنها شده باشد.»

شایان ذکر است در روزهای اخیر جمعی از فعالان مدنی با عیادت از محمد نوری زاد نسبت به وخامت وضع جسمانی او ابراز نگرانی کرده اند. اما همگی آنها تصریح کرده اند روحیه نوری زاد، همچون همیشه، عالی است.

Tuesday, June 28, 2016

آزادی سارا اخلاقی، شهروند بهایی با تودیع وثیقه دویست‌میلیونی





سارا اخلاقی، شهروند بهایی پس از ده روز به قید وثیقه‌ی دویست میلیون تومانی آزاد شد.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از نه به آزار بهاییان، سارا اخلاقی، شهروند بهایی که برای دریافت فک پلمپ به دادگاه رفته و به دلایل نامعلوم بازداشت‌شده بود، امروز با قرار وثیقه ۲۰۰ میلیونی از زندان آزاد شد.

در تاریخ بیست و ششم خردادماه خانم سارا اخلاقی شهروند بهایی که در تاریخ هفتم خردادماه مزون وی پلمپ شده بود جهت انجام مراحلِ قانونیِ فکِ پلمپ به دادگاه احضار گردید اما متأسفانه بازداشت شد درحالی‌که قاضی مربوطه گفته بود ایشان تنها ملزم به شرکت در یک کلاس توجیهی می‌باشند. وی امروز پس از ده روز بازجویی آزاد گردید.

     خانه  > slideاقلیت های دینی  >  یک هفته بی خبری پس از بازداشت لیلا عبدی نژاد نوکیش مسیحی





یک هفته بی خبری پس از بازداشت لیلا عبدی نژاد نوکیش مسیحی

خبرگزاری هرانا – لیلا عبدی‌نژاد نوکیش مسیحی اهل مهرشهر کرج یکشنبه شب گذشته در منزل مسکونی‌اش بازداشت شد. این شهروند کرجی تاکنون با خانواده‌اش تماسی نداشته و گفته شده وی در حال حاضر در بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری می‌شود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، لیلا عبدی نژاد فرزند موسی متولد ۱۳۵۶، متاهل و نوکیش مسیحی اهل مهرشهر کرج در استان البرز از یک‌شنبه شب گذشته توسط ماموران امنیتی در منزل مسکونی‌اش بازداشت شده است.
یک منبع نزدیک به خانواده عبدی‌نژاد با اعلام این خبر در گفتگو با گزارشگر هرانا گفت: “یک‌شنبه شب گذشته ماموران بدون ارائه حکمی وارد خانه خانم عبدی می شوند.”
این منبع مطلع در ادامه افزود: “ماموران پس از جستجوی خانه تعدادی کتاب‌های مذهبی و خانم عبدی‌نژاد را با خود می‌برند.”
منبع نزدیک به خانواده عبدی‌نژاد در مورد دلایل بازداشت وی در پایان تاکید کرد: “به پدر و همسر خانم عبدی اعلام کرده اند اتهام وی تبلیغ دین مسیحیت است. با پیگیری‌های خانواده مشخص شده گویا خانم عبدی در حال حاضر در بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری می‌شود اما تا کنون هیچ‌گونه تماسی با خانواده نداشته است.”

Saturday, June 25, 2016

فشار به صاحبان اصناف پلمب شده در مازندران و ارومیه





پس از گذشت ۲۵ روز از پلمب محل کسب شهروندان بهایی در استان مازندران و آذربایجان غربی، همچنان این شهروندان بهایی با موانع بسیاری جهت فک پلمب روبرو هستند.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از بهایی نیوز، تعدادی از شهروندان بهایی ساری به نام های قوام الدین ثابتیان،کمال اکبری، پیمان جذبانی، شهریار قنبری، احسان یزدی، که بارها محل کسب آنها پلمب شده، پس از مراجعات متعدد به اداره اماکن عمومی، به آنها اعلام شده است که باید تعهد نامه ی را امضا کرده و به آن متعهد باشند.

بنابراطلاع منابع مطلع تعهدی که از سوی اداره أماکن عمومی خواسته شده است به شرح زیر می باشد.

«من “…..” ، تعهد می کنم که تمامی قوانین صنفی را رعایت کنم، در تمامی تعطیلات رسمی مملکتی حتما مغازه را تعطیل کنم، در صورتیکه قصد تعطیل کردن مغازه را به هر دلیل داشته باشم باید حتما یک هفته قبل به اداره اماکن اطلاع دهم و در صورتیکه اداره اماکن اجازه دادند میتوانم مغازه را تعطیل کنم و در صورتیکه خودسرانه مغازه را تعطیل کنم سروکارم با قانون است و هرگونه مجازاتی اعم از جریمه، حبس و غیره ممکن است برایم در نظر گرفته شود!»

این منبع مطلع تاکید می کند که “پلمب کردن محل کسب توسط مامورین اداره اماکن در زمانِ تعطیلی (که صاحبِ مغازه اطلاع نداشته) انجام شده است! این خود عملی غیر قانونی محسوب میشود چرا که قانونا اداره اماکن باید برای تعطیل کردن مغازه مردم، از ده روز قبل اطلاع دهد.”

Friday, June 24, 2016

،روز تولد تو، روز نگاه باران، بر شوره‌زار تشنه، بر این دل بیابان، روز تولد تو ، گویی پراز خیال است ، یأس و کبوتر و باد ، در حیرت تو خواب است،



فریبا کمال‌آبادی از اعضای “جمع یاران ایران” (مدیران جامعه بهایی) دو بار در سال ۸۴ دستگیر شد و بار سوم از سال ۸۷ دستگیر و به ۲۰ سال حبس محکوم گردید. این شهروند بهایی با تقلیل حکم به ۱۰ سال، نهمین سال حبس خود را در بند زنان زندان اوین می‌گذراند. گزارش پیش‌رو به شرح وضعیت خانم کمال‌آبادی و رنج‌های وی از جوانی تاکنون پرداخته است.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از فعالان حقوق بشر، فریبا کمال‌آبادی در سال ۱۳۴۱ در شهر تهران در یک خانواده بهایی متولد شد. دوران کودکی، نوجوانی و ابتدای جوانی را در شهرهای زیراب، قائم‌شهر و ساری در استان مازندران گذرانید.

در سال ۱۳۵۹ دوره دبیرستان را به پایان رسانید اما با وقوع انقلاب فرهنگی به دانشگاه راه نیافت، از همان سال تاکنون هزاران جوان ایرانی بهایی از تحصیل در دانشگاه های کشورشان محروم شدند.

پدرش دکتر ولی کمال‌آبادی در سال ۶۰ همانند هزاران ایرانی بهایی دیگر پس از ۳۰ سال خدمت صادقانه از کار اخراج شد و در سال ۶۳ مانند صدها بهایی دیگر زندانی و مورد شکنجه قرار گرفت.

خانم کمال‌آبادی در سال ۶۱ ازدواج کرد و در تهران سکنی گزید و سال بعد با خانواده به مازندران برگشت و در شهرهای بابل، بابلسر و قائم‌شهر زندگی کرد.

ثمره ازدواج این شهروند بهایی ۳ فرزند بود. در سال ۶۲ به دستور دادستان کل وقت، آقای دری نجف آبادی، کلیه تشکیلات بهایی در ایران رسما تعطیل شد. در حالی که قبل از آن ۳ دوره از اعضای محفل ملی ایران (مدیران ملی جامعه بهایی) یا مفقود الاثر گشته بودند و یا به قتل رسیده بودند. این دستگیری‌ها و قتل‌ها شامل بسیاری از اعضای محافل شهرستان‌ها (مدیران محلی) نیز شده بود. ازجمله دستگیری پدر فریبا اسدی به دلیل عضویت وی در محفل روحانی ساری بود.

به همت گروه ۳ نفره موسوم به “یاران ایران” که با توافق مسئولان حکومتی برای انجام امور بهائیان ایران تشکیل شده بود، موسسه عالی مطالعاتی به صورت مکاتباتی در سال ۶۶ راه اندازی شد تا امکان تحصیلات عالی برای جوانان بهایی محروم از تحصیل را فراهم نماید.

خانم کمال‌آبادی در سال ۶۷ با وجود دو کودک خردسال وارد این موسسه شد و در سال ۷۱ با ارائه پایان نامه‌ای تحت عنوان “امر بهایی و حکمت متعالیه با تاکید بر اصالت وجود و حرکت جوهری” دوره لیسانس را در رشته مطالعات بهایی به پایان رسانید. وی همزمان با تحصیل به تدریس دروس ادبیات، فلسفه و صرف‌و‌نحو عربی به جوانان دیگر مشغول بود.

در سال ۷۴ پس از تاسیس دوره فوق لیسانس در رشته روان‌شناسی تربیتی وارد این دوره گردید و با ارائه پایان نامه‌ای تحت عنوان “سیر روح از سائق تا عقل نظری” در سال ۷۷ به اخذ درجه کارشناسی ارشد در رشته روانشناسی تربیتی نائل شد و پس از آن در همین مؤسسه به تدریس دروس “اصول آموزش و پرورش”، “روان شناسی رشد”، ” برنامه ریزی آموزشی”، ” مدیریت آموزشی”، ” روان شناسی یادگیری” و ” آموزش تفکر منطقی” پرداخت.

سه فرزند این شهروند بهایی همانند مادرشان از تحصیل در دانشگاه‌های ایران محروم شدند. فرزند اولش پس از اتمام دوره لیسانس در موسسه علمی آزاد، در انگلستان دکترای علوم سیاسی گرفت. فرزند دومش نیز پس از اتمام دوره لیسانس در موسسه علمی آزاد، در انگلستان فوق لیسانس روان شناسی بالینی گرفت و فرزند سومش که هنگام دستگیری خانم کمال‌آبادی در سال ۸۷، تنها ۱۳ سال داشت و اکنون دانشجوی مهندسی عمران در موسسه علمی آزاد است.

فریبا کمال‌آبادی به همراه خانواده در سال ۱۳۸۰ در تهران ساکن شد. از همان سال تا سال ۸۴ در موسسه ملی تربیت و موسسه آموزشی که عهده دار امور تربیتی کودکان و جوانان بهایی در ایران بود، عضو شد و در سال ۸۵ به عضویت جمع “یاران ایران (مدیران جامعه بهایی)” در آمد. او دو بار در سال ۸۴ دستگیر شد.

کمال‌آبادی برای بار سوم در سال ۸۷ دستگیر شد. این زندانی بهائی پس از تحمل بیش از ۱۱۴ روز سلول انفرادی و ۲۷ ماه نگه داشته شدن در وضعیت بازداشت موقت به تحمل ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شده بود. این حکم در مرحله تجدید نظر تحت عنوان اتهامی “راه اندازی و گسترش تشکیلات غیرقانونی جامعه بهایی و اجتماع و تبانی” به ۱۰ سال حبس تعزیری کاهش یافت.

خانم کمال آبادی پس از تحمل ۸ سال از ایام محکومیت خود برای نخستین بار در اردیبهشت‌ماه سال جاری امکان استفاده از مرخصی را یافت که حاشیه ها و جنجال‌هایی در پی ملاقات خانم فائزه هاشمی با او حاصل شد.

او که در بند زنان زندان اوین نگهداری می‌شود، در زندان نیز به تدریس مشغول است و رشته های روان شناسی، جامعه شناسی و فلسفه و تاریخ را برای زندانیان علاقمند تدریس می‌نماید.

Wednesday, June 22, 2016



شرکت اعضای فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر از سراسر جهان در کنگره‌ی جهانی ضد مجازات اعدام.

اسلو، پاریس ـ فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و ۱۴ سازمان از سازمان‌های عضو آن از الجزایر، بلاروس، بُتسوانا، اندونزی، ایران، ژاپن، موریتانی، مراکش، سنگال، تایلند، تونس، ویتنام و اوگاندا در ششمین کنگره‌ی جهانی ضد مجازات اعدام از ۲۱ تا ۲۳ ژوئن ۲۰۱۶ (۱ تا ۳ تیر ۱۳۹۵) در اسلو شرکت می‌کنند. لُوبُو کُولِوا، مادر مرد جوانی که در بلاروس اعدام شد، از اعضای هیأت فدراسیون است.
کنگره‌ی جهانی ضد مجازات اعدام را «با هم علیه اعدام» (ECPM) در همکاری با «ائتلاف جهانی ضد اعدام» هر سه سال یک بار برگزار می‌کنند. فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر از زمان تشکیل «ائتلاف جهانی ضد اعدام» (WCADP) در سال ۲۰۰۲ عضو کمیته‌ی هدایت‌کننده‌ی آن بوده است.
این رویداد با گرد آوردن فعالان سیاسی، کارشناسان حقوقی و نمایندگان جامعه‌ی مدنی از سراسر جهان با هدف بحث و بررسی راه‌بردهای ملی و بین‌المللی الغای کامل مجازات اعدام در جهان، جنبش جهانی الغای مجازات اعدام را تقویت کرده است.
فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر در ادامه‌ی کوشش‌ها‌ی پیگیر خود علیه اجرای مجازات اعدام در هر شرایطی، در سازمان‌دهی ششمین کنگره سهم داشته است و خواهان اقدام هماهنگ علیه مجازات اعدام است.
فدراسیون فعالانه و از طریق هیأت‌ها‌ی تحقیقاتی، دادخواهی، آموزش به فعالان و انتشار گزارش‌ها در جهت الغای مجازات اعدام می‌کوشد. فدراسیون در اکتبر ۲۰۱۵ تحقیقی را درباره‌ی مجازات اعدام برای جرایم مربوط به مواد مخدر در آسیا منتشر کرد و در عین حال فعالانه در برنامه‌ی مربوط به تصویب پروتکل منشور حقوق بشر و حقوق مردم آفریقا در مورد الغای مجازات اعدام در آفریقا مشارکت دارد [1]. فدراسیون و سازمان‌ عضو آن در بلاروس، ویاسنا، نسخه‌ی انگلیسی کتاب «مجازات اعدام در بلاروس» را درباره‌ی این مجازات در آخرین کشور مجری اعدام در اروپا، در این کنگره ارائه خواهند کرد. این کتاب تاریخچه‌ی مجازات اعدام در بلاروس را شرح و نشان می‌دهد که این مجازات بدون دادن اطلاع به خانواده‌ها‌ی محکومان به اعدام اجرا می‌شود. دیدگاه‌ها‌ و نظرهای مادران قربانیان اعدام نیز بخشی از این کتاب است. یکی از این مادران، لُوبُو کُولِوا، در کنگره قصه‌ی مبارزه خود در راه عدالت را شرح خواهد داد.
فلورانس بلیویه، نایب دبیر کل فدراسیون در زمینه‌ی مجازات اعدام، ماباسا فال، نماینده‌ی فدراسیون در اتحادیه آفریقا، و در مجموع ۲۳ نماینده از ۱۴ سازمان عضو فدراسیون و نیز هیأت بین‌المللی فدراسیون در این کنگره حضور خواهند داشت.
نمایندگان فدراسیون برای حضور در میزگردهای مجازات اعدام در آسیا و بلاروس، به‌کارگیری مجازات اعدام در مبارزه علیه تروریسم در منطقه‌ی خاورمیانه و آفریقای شمالی و تقویت راه‌کارهای منطقه‌ای علیه مجازات اعدام در آفریقا و بسیج مردم علیه این مجازات دعوت شده‌اند.
در حال حاضر، ۱۴۰ کشور در سراسر جهان در قانون و عمل مجازات اعدام را ملغا کرده‌اند. در سال ۱۹۷۷، فقط ۱۶ کشور این مجازات را ملغا کرده بودند. روند جهانی به سوی الغای مجازات اعدام ادامه دارد و جمهوری کنگو، فیجی، مغولستان و سورینام آخرین کشورهایی هستند که به‌طورِ رسمی این مجازات را در قانون ملغا کرده‌اند. علاوه بر این، شمار ۱۱۷ کشوری که در دسامبر ۲۰۱۴ به نفع آخرین قطعنامه‌ی مجمع عمومی سازمان ملل برای توقف اعدام رأی دادند، رکورد به شمار می‌رود. با وجود این، شمار ۱۹۸۸ تن که در سال ۲۰۱۵ در ۶۱ کشور به اعدام محکوم شدند رکورد بود و بنا به گزارش‌ها در این سال ۱۶۳۴ زندانی نیز در ۲۵ کشور اعدام شدند.
مجازات اعدام در آسیا و خاورمیانه به شدت به‌کارگرفته می‌شود و پاکستان، عربستان سعودی و ایران ۸۹ درصد اعدام‌های سال ۲۰۱۵ را انجام دادند. چین در این محاسبه در نظر گرفته نشده، زیرا آمار رسمی به‌کارگیری مجازات اعدام جزو اسرار دولتی است و گمان می‌رود بیشترین شمار اعدام‌ها در سال در چین انجام می‌شود. چین، ایران، عراق، عربستان سعودی و ایالات متحد آمریکا در رتبه‌ها‌ی نخست تا پنجم مجریان اعدام در جهان قرار دارند. علاوه بر این‌ها، در چند سال گذشته، چند کشور با تصویب قانون‌ها‌ی ضد تروریسم فهرست جرایم مستوجب اعدام را گسترش داده‌اند. به‌تازگی رئیس جمهور فیلیپین که اخیراً انتخاب شده است، قصد خود را برای بازگرداندن اجرا مجازات اعدام را اعلام کرد. مجازات اعدام در این کشور ۲۹ سال پیش به‌طورِ رسمی در قانون اساسی ملغا شد. پاکستان، اردن و چاد پس از چندین سال توقف اجرای مجازات اعدام، دوباره اجرای آن را به نام به‌اصطلاح مبارزه با تروریسم از سر گرفته‌اند. این تحولات نگران‌کننده اهمیت رویدادهایی مثل ششمین کنگره‌ی جهانی ضد اعدام (که هر سال در روز ۱۰ اکتبر از آن یاد می‌شود) را در مبارزه به‌خاطر عدالت را نشان می‌دهد.

مخالفت دادستانی با تمدید مرخصی درمانی مریم نقاش زرگران





دادستانی تهران با تمدید مرخصی درمانی مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی که هم اکنون تحت درمان در خارج از زندان به سر می برد، مخالفت کرد.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، دادستانی تهران با تمدید مرخصی درمانی مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی که از تاریخ ۱۷ خردادماه به مرخصی اعزام شده بود، مخالفت به عمل آورد. این درحالی است که این نوکیش مسیحی از بیماری نارسایی قلبی رنج می برد و نیازمند رسیدگی پزشکی در خارج از زندان می‌باشد.

مسئولین. قضایی همچنین اعلام داشته اند که وی یک هفته نیز غیبت دارد که جریمه آن را نیز باید بپردازد.

یک منبع نزدیک به خانواده نقاش زرگران در مصاحبه با فعالان حقوق بشر اعلام داشته است: “روز شنبه مادر مریم به دادستانی رفته است اما با تمدید مرخصی وی مخالفت کردند. به او گفتند دختر شما یک‌ هفته غیبت دارد و بایستی امروز خود را به زندان معرفی کند.”

 مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی، پس از ۱۱ روز اعتصاب غذا، روز دوشنبه ۱۷ خردادماه با قرار وثیقه ۱۰۰ میلیونی به مرخصی درمانی اعزام گشت.

لازم به ذکر است شرایط نامناسب زندان و فشارهای وارد بر وی این بیماری را تشدید کرده است.

مریم نقاش زرگران،  ۳۵ ساله، در اوایل زمستان سال ۱۳۹۱ به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» توسط نیروی انتظامی احضار و به مدت سه روز در بازداشت موقت در بازداشتگاه پلیس امنیت مستقر در خیابان وزراء نگهداری می‌شود. هم‌زمان با بازداشت وی نیروهای امنیتی به منزل وی یورش برده و بعد از تفتیش منزل، وسایل شخصی و کتاب‌های مربوط به دین مسیحیت را ضبط می‌کنند. وی پس از انتقال به زندان اوین به مدت ۱۹ روز مورد بازجویی قرار می‌گیرد و سپس با تودیع وثیقه آزاد می‌شود.

خانم نقاش زرگران در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «اجتماع و تبانی» به چهار سال حبس تعزیری محکوم و حکم صادره عیناً توسط دادگاه تجدیدنظر تائید می‌شود. وی از تاریخ ۲۴ تیرماه سال ۹۲ در بند نسوان زندان اوین در حال سپری کردن حکم می‌باشد.

Monday, June 20, 2016

جعفر عظیم‌زاده، فعال کارگری زندانی پس از ۵۱ روز اعتصاب غذا به دلیل وخامت وضعیت جسمانی به بیمارستان سینای تهران منتقل شد.


به گزارش سایت رسمی اتحادیه آزاد کارگران ایران، عظیم‌زاده عصر شنبه ۲۹ خرداد به دلیل شدت وخامت وضعیت جسمانی‌اش از زندان اوین به بیمارستان سینا منتقل و در آنجا بستری شد، اما به اعتصاب غذای خود پایان نداد.
این فعال کارگری زندانی پس از گذشت ۴۰ روز از آغاز اعتصاب غذای خود دچار افت شدید قدرت شنوایی، کاهش دید، عدم تعادل حین راه رفتن، بی‌حسی عضلات دست‌ها و قسمتی از ناحیه چپ سر شد و در پنجاه و یکمین روز اعتصاب غذا توانایی شناخت دوستان و نزدیکان را از پشت تلفن از دست داد.
او همچنین دچار خونریزی روده شده و تعداد و طول مدت سرگیجه‌هایش افزایش یافته و مشکل دفع ادرارش شدت یافته است.
عظیم‌زاده، رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران از ۱۰ اردیبهشت، روز جهانی کارگر در اعتراض به حکم خود و وضعیت کارگران ایران دست به اعتصاب غذا زده است. از جمله خواست‌های او می‌توان به رفع اتهام‌های امنیتی از پرونده فعالان صنفی، دستمزدهای زیر خط فقر کارگران و ممنوعیت برگزاری مستقلانه روز جهانی کارگر اشاره کرد.
مسئولان زندان و مقامات قضایی ایران تاکنون به خواست‌های این فعال کارگری پاسخ نداده‌اند.
تاکنون اتحادیه‌های کارگری مانند اتحادیه سراسری فرانسه (س‌ژ‌ت) و فعالان سیاسی و مدنی از عظیم‌زاده حمایت کرده‌اند. ۴۰ اندیشمند و فعال سیاسی و کارگری از جمله نوآم چامسکی،  میثاق پارسا، الکس کالینیکوس، الکس گوردن و جان ریس با انتشار بیانیه‌ای با عظیم‌زاده اعلام همبستگی کردند.
این فعال کارگری دهم اسفند ماه ۹۳ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «اخلال در نظم عمومی» به پنج سال زندان و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شد. او روز یک‌شنبه ۱۷ آبان سال ۹۴ برای تحمل حکم خود راهی زندان اوین شد.

عمده نگرانی‌ها از بی‌توجهی مسئولان زندان به وضعیت سلامت عظیم‌زاده و ادامه یافتن این اعتصاب غذاست.
پایگاه اطلاع‌رسانی حقوق معلم و کارگر، ۳۱ اردیبهشت ماه در گزارشی ادامه اعتصاب غذای این زندانی سیاسی را به شدت نگران‌کننده خوانده اما توجه داده که نگران‌کننده‌تر از این مساله، واکنش نشان ندادن مسئولان به این اعتصاب است: «این‌که یک فعال کارگری ۲۲ روز در اعتصاب غذا باشد و گوشه‌چشمی هم به او نیندازند، معنای مثبتی ندارد، آن هم در شرایطی که خواسته این اعتصاب چیزی فراتر از حق‌خواهی مدنی نیست.»
در این گزارش همچنین این سوال مطرح شده است که چگونه یک فعال صنفی به جرم مطالبه حقوق کارگران، امنیت ملی را به خطر می‌اندازد: «آیا دفاع از افزایش عادلانه دستمزد کارگران یا تلاش برای ایجاد تشکل‌های صنفی، مقابله با امنیت ملی است؟»
جعفر عظیم‌زاده از دهم اردیبهشت ماه در اعتصاب غذاست. خواسته او رفع اتهام‌های امنیتی از پرونده فعالان صنفی اعلام شده است.
این فعال کارگری دهم اسفند ماه ۹۳ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «اخلال در نظم عمومی» به پنج سال زندان و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شد.
در شرح اتهام‌های عظیم‌زاده در حکم دادگاه آمده که «نامبرده با افکار مارکسیستی به دنیا آمده است.»
او روز یک‌شنبه ۱۷ آبان سال ۹۴ برای تحمل حکم خود راهی زندان اوین شد.

 ۲۴خرداد ۱۳۹۵—طبق گزارشی که امروز توسط کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران منتشر شد، زندانیان سیاسی که در بند زنان زندان اوین نگهداری می‌شوند مرتبا از دسترسی به مراقبت های پزشکی محروم می‌شوند، برای ملاقات با فرزندان خود، حتی فرزندان خردسال، با محدودیت یا محرومیت روبرو هستند، از تماس تلفنی با خانواده های خود محروم، و به تغذیه کافی و مناسب دسترسی ندارند.
این شرایط، که توسط منابع درجه اول تشریح شده، مقررات آیین‌نامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور و تعهدات بین‌المللی ایران در مورد رفتار با زندانیان را نقض می‌کند. کمپین از قوه قضاییه ایران، که زندان‌های ایران تحت نظر آن اداره می‌شوند، می خواهد تا فورا پرونده های این زندانیان را بررسی کرده و شرایط غیرقانونی بند زنان را مورد توجه قرار دهد.
این گزارش را اینجا می توانید دانلود کنید.
این گزارش را اینجا می توانید دانلود کنید.
هادی قائمی، مدیر اجرای کمپین گفت: “این زنان، اساسا نباید به هیچ عنوان از همان اول به خاطر ابراز مسالمت‌آمیز عقاید یا باورهای خود که دولت ایران با آن‌ها مخالف است، زندانی می شدند.” وی افزود: “اینک این زنان از شرایط غیرانسانی که آنها را با صدمات دائمی به سلامتی‌شان روبرو کرده نیز رنج می‌برند.”
در حال حاضر حداقل ۲۵ زندانی که در بند زنان زندان اوین نگهداری می‌شوند شناسایی شده اند—که همه آنها به علت انجام مسالمت‌آمیز حقوق آزادی بیان و عقیده، بدون دسترسی به روند عادلانه قضایی محاکمه شده و در محاکمه‌هایی که فاقد استانداردهای بین‌المللی محکوم شده‌اند.
نتایج اصلی:
• بهداری زندان فاقد متخصصان پزشکی است و بعضا داروهای اشتباهی یا غیرموثر به بیماران می‌دهد.
• انتقال به بیمارستان برای مراقبت‌های اضطراری مورد نیاز دائما با تاخیر انجام می‌شود یا اصلا مورد قبول قرار نمی‌گیرد.
• جیره غذایی زندان فاقد ارزش تغذیه کافی است که زندانیان را وادار به خرید اقلام خوراکیِ زیراستاندارد و گرانقیمت از فروشگاه زندان می‌کند.
• ملاقات با خانواده—حتی در میان زندانیانی که مادر هستند با فرزندان خردسالشان—به شدت محدود شده و بعضی اوقات نیز ممنوع شده است.
• در این بند تلفن وجود ندارد.
• در زمانهایی در فصل زمستان زندانیان از گرمایش محروم شده‌اند.
• زندانیان مکررا جستجوی بدنی می‌شوند و در حین جستجو در مواردی توسط زندانبانان زن مورد بدرفتاری قرار می‌گیرند.
این زنان برای احکامی از یک تا بیست سال، به “جرم‌هایی” مانند اعتراض به مجازات اعدام، دفاع از حقوق زنان، انتشار انتقادات خود از سیاست‌های دولتی در شبکه‌های اجتماعی، اعتقاد به آیین بهایی، و دفاع از سایر زندانیان سیاسی پشت میله های زندان قرار گرفته‌اند.
چون این زنان زندانیان سیاسی هستند، شرایط سخت‌تری از سایر زندانیان را تحمل می‌کنند: برخلاف زندانیان سایر بندها، آنها اجازه دسترسی به تلفن برای تماس با خانواده‌های خود را ندارند؛ ملاقاتهای آنها—حتی بین این زندانیان و فرزندان خردسالشان—غالبا محدود شده، یا به عنوان مجازات ممنوع شده، و آنها مرتبا از اعزام به مرخصی، که بیشتر زندانیان در ایران از آن برخوردار هستند، محرومند.
بخش‌هایی از گواهی زندانیان از داخل بند زنان:
وضعیت بهداشتی و درمانی هم فاجعه‌ست! داروها رو اشتباه می‌دهد بهداری با بی مسئولیتی تام!”
 زندانیان اغلب در مرحله‌ وخیم بیماری خود و معمولا ٩ماه تا ١ سال بعد از تشخیص اولیه بیماری وارد پروسه درمانی می شوند، پروسه‌ای که تداوم آن با کارشکنی و عدم همراهی سیستم قضائی-امنیتی غالبا آغاز نشده متوقف می شود.”
“اونجا تلفن نیست. مادرها همیشه کلافه و تو فکر هستند.”
” اونجا ما به خاطر مادرها خیلی کوتاه میومدیم و اعتراض جمعی اصلا نبود، چون اولین تنبیهی که همیشه دسته جمعی بود قطع کردنِ ملاقاتِ مادرها و بچه های کوچیک بود. یه حربه‌ی ناجوانمردانه برای ساکت کردن بند نسوان!”
” الان حدود ١ سال هست که گوشت قرمز و لبنیات از جیره‌ی خشکِ زندان حذف شده…”
“ما یه تعداد بخاری برقی داشتیم که با هزینه خودِ زندانی های بند تهیه شده بود و بدونِ آنها نمی شد که زمستونِ اوین سر بشه. امسال آن بخاری ها را دادند به سربازها و بچه ها دارند از سرما می لرزند.”
این گزارش حاوی بخش های زیادی از آیین‌نامه سازمان زندانهاست و نشان می‌دهد که این شرایط ناقض قوانین خود کشور ایران هستند. طبق شهادت زندانیان که در این گزارش می‌آید، زندانیان مکررا شرایط داخل بند را به قوه قضاییه ایران گزارش داده‌اند، اما قوه قضاییه، تحت ریاست صادق آملی لاریجانی، هیچ اقدامی انجام نداده است.
از سال ۱۳۸۴ تا کنون، هیچ نهاد سازمان ملل متحد یا سایر سازمانهای بین‌المللی ناظر اجازه دیدار از بند زنان زندان اوین—یا هر بند دیگری در زندان اوین– را دریافت نکرده است.
داخل بند زنان” از محرومیت‌های ظالمانه و غیرقانونی که این زنان شجاع به دلیل اینکه در ایران با انتقاد مسالمت آمیز مانند جرم برخورد می شود با آن روبرو هستند پرده برمی‌دارد.

Sunday, June 19, 2016

مخالفت دادستانی با تمدید مرخصی درمانی مریم نقاش زرگران





دادستانی تهران با تمدید مرخصی درمانی مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی که هم اکنون تحت درمان در خارج از زندان به سر می برد، مخالفت کرد.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، دادستانی تهران با تمدید مرخصی درمانی مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی که از تاریخ ۱۷ خردادماه به مرخصی اعزام شده بود، مخالفت به عمل آورد. این درحالی است که این نوکیش مسیحی از بیماری نارسایی قلبی رنج می برد و نیازمند رسیدگی پزشکی در خارج از زندان می‌باشد.

مسئولین. قضایی همچنین اعلام داشته اند که وی یک هفته نیز غیبت دارد که جریمه آن را نیز باید بپردازد.

یک منبع نزدیک به خانواده نقاش زرگران در مصاحبه با فعالان حقوق بشر اعلام داشته است: “روز شنبه مادر مریم به دادستانی رفته است اما با تمدید مرخصی وی مخالفت کردند. به او گفتند دختر شما یک‌ هفته غیبت دارد و بایستی امروز خود را به زندان معرفی کند.”

 مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی، پس از ۱۱ روز اعتصاب غذا، روز دوشنبه ۱۷ خردادماه با قرار وثیقه ۱۰۰ میلیونی به مرخصی درمانی اعزام گشت.

لازم به ذکر است شرایط نامناسب زندان و فشارهای وارد بر وی این بیماری را تشدید کرده است.

مریم نقاش زرگران،  ۳۵ ساله، در اوایل زمستان سال ۱۳۹۱ به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» توسط نیروی انتظامی احضار و به مدت سه روز در بازداشت موقت در بازداشتگاه پلیس امنیت مستقر در خیابان وزراء نگهداری می‌شود. هم‌زمان با بازداشت وی نیروهای امنیتی به منزل وی یورش برده و بعد از تفتیش منزل، وسایل شخصی و کتاب‌های مربوط به دین مسیحیت را ضبط می‌کنند. وی پس از انتقال به زندان اوین به مدت ۱۹ روز مورد بازجویی قرار می‌گیرد و سپس با تودیع وثیقه آزاد می‌شود.

خانم نقاش زرگران در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «اجتماع و تبانی» به چهار سال حبس تعزیری محکوم و حکم صادره عیناً توسط دادگاه تجدیدنظر تائید می‌شود. وی از تاریخ ۲۴ تیرماه سال ۹۲ در بند نسوان زندان اوین در حال سپری کردن حکم می‌باشد.

slideزندانیان  >  بستری شدن نوید خانجانی فعال حقوق بشر زندانی



بستری شدن نوید خانجانی فعال حقوق بشر زندانی

خبرگزاری هرانا – نوید خانجانی فعال حقوق بشر محبوس در زندان رجایی‌شهر کرج در ماه‌های اخیر  دچار کاهش وزن شدید، درد در ناحیه پا و ریزش موهای بدن شده است. این زندانی هم اکنون جهت نمونه‌برداری از روده در بیمارستان بستری است اما با این‌حال هنوز از بیماری وی اطلاع دقیقی در دست نیست.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، نوید خانجانی فعال حقوق بشر زندانی که در حال حاضر چهارمین سال حبس خود را در سالن ۱۲ زندان رجایی‌شهر کرج سپری می کند، درپی کاهش وزن شدید و عوارض دیگر در بیمارستان بستری است.
یک منبع نزدیک به آقای خانجانی با تایید این خبر در گفتگو با گزارشگر هرانا گفت: “چند ماهیست که نوید با کاهش شدید وزن و درد در ناحیه پا و همچنین ریزش موهای بدن مواجه بود و بعد از پیگیری و انجام چند آزمایش هفته ی قبل به بیمارستان رفته بود که بنا بدستور پزشک روز گذشته جهت نمونه برداری از روده بستری شده است.”
این منبع در ادامه تاکید کرد: “پزشک بعد از دیدن سوابق پرونده ی دو جراحی قبلی مبنی بر نگرفتن نمونه برداری از کبد در جراحی‌های قبلی که توسط زندان انجام شده بود اعتراض کرده بود.”
منبع نزدیک به آقای خانجانی در مورد نوع بیماری وی هم‌چنین درپایان افزود: “با تمامی این آزمایش‌ها هنوز از بیماریش اطلاع دقیقی در دست نیست.”
نوید خانجانی مسئول سابق کمیته حقوق تحصیل در مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، عضو کمیته گزارشگران حقوق بشر و موسس جمعیت مبارزه با تبعیض تحصیلی است که در اسفندماه ۸۸ از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شد و حدود ۲ ماه در زندان به سر برد. وی سپس از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباس به تحمل ۱۲ سال حبس تعزیری و چهارصد هزار تومان جریمه نقدی محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر عینا تایید شد.
اتهامات وی «نشر اکاذیب»، «تشویش اذهان و تبلیغ علیه نظام به واسطهٔ انتشار اخبار و گزارش‌ها و انجام مصاحبه با تلویزیون و رادیوهای بیگانه»، «عضویت در مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران»، «عضویت در کمیته گزارشگران حقوق بشر» و همچنین «تشکیل گروه جمعیت مبارزه با تبعیض تحصیلی» عنوان شده بود.
نوید خانجانی فعال حقوق بشر محبوس در زندان رجایی‌شهر کرج که پیش از این به ۱۲ سال حبس تعزیری محکوم شده بود با اعمال ماده ۱۳۴ و «تجمیع احکام» با کاهش حکم سابق به ۵ سال حبس تعزیری مواجه شد.
هرانا پیش‌تر از قول یکی از نزدیکان این فعال حقوق بشر درباره پیگیری مرخصی وی گزارش کرده بود: “قبلا خود آقای خدابخشی به خانواده اش توصیه کرده بود که به نوید بگویید درخواست مرخصی بنویسد، اوایل نوید مقاومت می کرد ولی بعد از اصرار خانواده درخواست مرخصی کرد ولی گفتند موافقت نشده با این درخواست، درباره اینکه چه کسی موافقت نکرده هم جوابی ندادند.”
به گفته این منبع، به دلیل ضربه هایی که به کمرش خورده و مشکلاتی در ناحیه مهره های چهارم و پنجم، سال ۹۳ مجبور به عمل جراحی شد و هنوز ناچار است مراقب حرکاتش باشد و حتی چندان قادر به ورزش کردن نیز نیست.